“Riya şoreşê çalûxwar e, çivanek e, asê ye…
Wê gerîlayên ku di vê riyê de dimeşin, ala rizgariyê bidin destê hev û wê li bircên olîgarşiyê biçikînin. Laşê gerîlayên ku di her astengiyê de dikevin ser axê, wê bahozên şoreşê biafirînin… Xwîna gerîlayên ku dikevin erdê, riya şoreşê sor dikin û ronî dikin… Kesên ku dikevin, li paş namînin; ew, di dil, giyan û mejiyên gelê kedkar de weke sembolên dehfdêr û pêşeng ên şoreşê, her dijîn…
Û ew, pêşeng in; kesên pêşeng, di şerê şoreşê de li ser maseyan rûnanên; ew, di vî şerî de di eniya herî pêş de şer dikin… Kesên ku ketin ser axê, ji bo şoreşê û di riya şoreşê de bi têkoşînê ketin. Ew, di dil, giyan û mejiyên me de hatin veşartin… Wan, drûşmeya “heta rizgariyê şer”, bi xwîna xwe li riya şoreşê nivîsand…
Riya me, riya kesên ku di riya şoreşê de ketine ye…
Heta rizgariyê şer”